برنامه‌های کتاب‌خوانی و قصه‌گویی، یکی از موثرترین راه‌ها برای پرورش ذهن و روح کودکان از سنین پایین هستند. این فعالیت‌ها نه‌تنها جنبه سرگرمی دارند، بلکه تأثیر عمیقی بر رشد زبانی، عاطفی و شناختی کودک می‌گذارند. وقتی کودکان با دنیای کتاب‌ها آشنا می‌شوند، در واقع وارد دنیایی از تخیل، معنا و تجربه‌های تازه می‌شوند که ذهنشان را رشد می‌دهد و دنیایشان را وسیع‌تر می‌کند.
مزایا: کتاب‌خوانی و قصه‌گویی به‌صورت منظم می‌تواند تخیل کودک را تحریک کند، تمرکز او را تقویت نماید و علاقه به مطالعه را در او نهادینه کند. کودک از طریق شنیدن داستان‌ها یاد می‌گیرد که به دیگران گوش دهد، صبر داشته باشد و موضوعات مختلف را دنبال کند. همچنین، این فعالیت باعث افزایش دامنه لغات، بهبود مهارت‌های زبانی و تقویت درک مفاهیم پیچیده‌تر در آینده می‌شود.
مثال‌ها: برای مثال، قصه‌هایی مثل «شنگول و منگول»، «روباه و زاغ» یا «داستان‌های شب برای بچه‌های خردسال» می‌توانند مفاهیم ساده‌ای مثل صداقت، دوستی یا احتیاط را به زبان کودکانه منتقل کنند. همچنین، کتاب‌هایی با تصویرگری جذاب مانند مجموعه «قصه‌های فلسفی برای کودکان» باعث می‌شوند کودک بتواند احساسات شخصیت‌ها را درک کرده و با آن‌ها هم‌ذات‌پنداری کند. یا در برنامه‌های گروهی، وقتی کودکان با هم داستان‌سازی می‌کنند یا نقش شخصیت‌ها را بازی می‌کنند، تخیل و مهارت‌های اجتماعی‌شان تقویت می‌شود.
حقیقت علمی: مطالعات علمی نشان داده‌اند کودکانی که در سال‌های اولیه زندگی در معرض قصه‌گویی و کتاب‌خوانی قرار می‌گیرند، ساختار مغزی پیچیده‌تری در نواحی مرتبط با زبان، حافظه و تخیل دارند. یکی از تحقیقات منتشرشده در مجله Pediatrics نشان می‌دهد که کتاب‌خوانی با صدای بلند برای کودکان خردسال، باعث تقویت ارتباطات عصبی در مغز و رشد زبانی سریع‌تر نسبت به کودکانی می‌شود که این تجربه را ندارند.
جمع‌بندی: در نتیجه، برنامه‌های کتاب‌خوانی و قصه‌گویی نه‌تنها به شکل‌گیری مهارت‌های زبانی و ذهنی کودک کمک می‌کنند، بلکه عشق به مطالعه و جست‌وجوگری را از همان ابتدا در او ایجاد می‌نمایند. این علاقه، می‌تواند کودک را در تمام سال‌های آینده‌ی زندگی‌اش همراهی کند و مسیر رشد، یادگیری و خلاقیت او را هموارتر سازد. تنها با چند دقیقه قصه‌گویی در روز، می‌توان دنیایی بزرگ‌تر در ذهن کودک ساخت.